"Dzień się skończył, zaćmił wzrok,
lecz długa podróż jest o krok.
Więc żegnajcie! Słyszę zew.
U brzegu statek czeka mnie.
Biała fala, szarość fal;
za widnokręgi wiedzie szlak.
Swobodny wicher, słona mgła -
przybiera morze, przypływ gra.

Więc żegnajcie! Wschodni wiatr,
rozpięte żagle, drżenie want.
Na mej drodze - długi cień
po kres ugiętych, ciężkich nieb.
Dalej jednak - wyspy blask,
gdzie ozdrowieję z tylu lat:
Najdalszy Zachód kryje ląd,
gdzie sen wytchnieniem, ulgą noc.

Żegnam ten port i brzeg.
Samotnej Gwiazdy śledząc bieg,
znajdę czysty, wolny port
gdzie Mórz Gwieździstych plaże lśnią.
Zmierzchu pragnę, statku mój!
Błogosławionych pól i gór.
Śródziemie rzucił wielki czas -
na maszcie spoczął Gwiazdy blask!"

(J.R.R Tolkien, "Ostatnia piosenka Bilba", tłum. Tadeusz A. Olszański)