Το χειρόγραφο του 1857-58 περιέχει επίσης σημαντικές ιδέες σχετικά με την
αλλαγή του χαρακτήρα της εργασίας στην κομμουνιστική κοινωνία του
μέλλοντος. Ο Μαρξ επεσήμανε ότι σε συνθήκες συλλογικής παραγωγής
η εργασία του ατόμου, από την αρχή, θα εμφανίζεται ως κοινωνικοποιημένη εργασία·
η αντίφαση μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας και της ιδιωτικής
μορφής της ιδιοποίησης των προϊόντων της που είναι εγγενής
στον καπιταλισμό θα εξαφανιστεί. Υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι κάθε εργάτης θα
ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει την πιο πρόσφορη, ορθολογική και συστηματική
οργάνωση της παραγωγής, ο Μαρξ διατύπωσε τον νόμο της οικονομίας του χρόνου
στην κομμουνιστική κοινωνία: «Όπως συμβαίνει με ένα μόνο άτομο, η ευρύτητα
της ανάπτυξης της [κοινωνίας] του, οι απολαύσεις και οι δραστηριότητές της
εξαρτώνται από την εξοικονόμηση του χρόνου. Τελικά, όλη η οικονομία είναι θέμα οικονομίας
χρόνου. Η κοινωνία πρέπει επίσης να διαθέτει κατάλληλα τον χρόνο της για να επιτύχει μια
παραγωγή που να αντιστοιχεί στις συνολικές ανάγκες της, όπως ακριβώς πρέπει το άτομο
να κατανέμει σωστά τον χρόνο του για να αποκτήσει γνώσεις σε κατάλληλες αναλογίες
για να ικανοποιήσει τις διάφορες απαιτήσεις της δραστηριότητάς του. Οικονομία χρόνου, όπως
καθώς και η προγραμματισμένη κατανομή του χρόνου εργασίας στους διάφορους
κλάδους παραγωγής παραμένει επομένως ο πρώτος οικονομικός νόμος αν
λαμβάνεται ως βάση η κοινοτική παραγωγή. Γίνεται νόμος ακόμη και σε ένα
πολύ ανώτερο βαθμό» (ό.π., σελ. 109).

The Manuscript of 1857-58 also contains significant ideas concerning the
change in the character of labour in the communist society of the
future. Marx pointed out that in conditions of collective production the
individual's labour will, from the outset, appear as socialised labour;
the contradiction between the social character of labour and the private
form of the appropriation of its products which is intrinsic to
capitalism will disappear. Underlining the fact that each worker will be
interested in ensuring the most expedient, rational and systematic
organisation of production, Marx formulated the law of time economy in
communist society: "As with a single individual, the comprehensiveness
of its [society's] development, its pleasures and its activities depends
upon the saving of time. Ultimately, all economy is a matter of economy
of time. Society must also allocate its time appropriately to achieve a
production corresponding to its total needs, just as the individual must
allocate his time correctly to acquire knowledge in suitable proportions
or to satisfy the various demands on his activity. Economy of time, as
well as the planned distribution of labour time over the various
branches of production, therefore, remains the first economic law if
communal production is taken as the basis. It becomes a law even to a
much higher degree" (ibid., p. 109).
[Tatyana Vasilyeva, MECW, Preface to vol. 28, p. xxv ]

Επειδή η καπιταλιστική εκμετάλλευση, όπως
καταδεικνύεται από τον Μαρξ, πηγάζει από την ίδια την ουσία των καπιταλιστικών
σχέσεων παραγωγής, από αυτό προκύπτει ότι η χειραφέτηση της
εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση δεν μπορεί να επιτευχθεί εντός του
πλαισίου της καπιταλιστικής τάξης.
Η ανάλυση που πρόσφερε ο Μαρξ για τη νέα κοινωνική τάξη που προοριζόταν
να αντικαταστήσει τον καπιταλισμό περιείχε οξυδερκείς ιδέες ως προς τα κύρια χαρακτηριστικά και τους νόμους
της ανάπτυξης που είναι ιδιάζουσα στις κοινωνικές σχέσεις υπό τον κομμουνισμό. Ο Μαρξ
τόνισε την ιστορική αναγκαιότητα της μετάβασης στον κομμουνισμό,
η εμφάνιση του οποίου προϋποθέτει ένα συγκεκριμένο στάδιο ανάπτυξης των
υλικών και πολιτιστικών συνθηκών. Ο κομμουνισμός, σύμφωνα με τον Μαρξ, είναι μια
κοινωνία που θα κυριαρχείται από «την ελεύθερη ατομικότητα, με βάση την
καθολική ανάπτυξη των ατόμων και την υποταγή της
κοινοτικής, κοινωνικής παραγωγικότητας, που είναι η κοινωνική τους κατοχή» (βλ
αυτός ο τόμος, σελ. 95).

Since capitalist exploitation, as
demonstrated by Marx, stems from the very essence of capitalist
production relations, it follows on from this that the emancipation of
the working class from exploitation cannot be achieved within the
framework of the capitalist order.
The analysis Marx went on to provide of the new social order destined to
replace capitalism contained astute ideas as to the main traits and laws
of development peculiar to social relations under communism. Marx
stressed the historical necessity of the transition to communism, the
emergence of which presupposes a specific stage of development of
material and cultural conditions. Communism, according to Marx, is a
society that will be dominated by "free individuality, based on the
universal development of the individuals and the subordination of their
communal, social productivity, which is their social possession" (see
this volume, p. 95).
[Tatyana Vasilyeva, MECW, Preface to vol. 28, p. xxv ]