Er is een nieuw woord ontstaan in huize Natonitas: stoppen-met-roken-zuig-dingen. Een verzameling van citroenzuurtjes, lolly’s, zoethout, minivaper, een stroopsoldaatje (ouderwets Hollands snoepgoed) dat nooit op komt. Ik vermoed dat ik de stoppen-met-roken-zuig-dingen nog wel een jaar nodig zal hebben. Hoe deed jij dit destijds, lieve mamma? Wij waren al het huis uit toen jullie met roken stopten. Na die tussenfase met die sigaren, bedoel ik. O wacht, dat weet ik nog, want je vertelde me erover: net als ik nu, met snoep in plaats van brood, en in hetzelfde besef: dat je je suikerinname moest beteugelen. Je had wel één ander voordeel dat ik niet heb: jij en Frits lustten koffie. Je deed dit met veel, heel veel koffie. Dat genotsmiddel heb ik niet tot mijn beschikking, want ik lust geen koffie (en daarom heb ik een minivaper, maar daar kun je niet de hele dag aan lurken.) Ik mis jullie. Een hoop. De dood van Frits heeft het rouwproces weer terug in de startblokken gezet, dus eigenlijk begin ik weer van voren af aan.

Wat me heel zwaar valt in het verlatingsproces van Facebook, ook bij het vooruitzien erop, is dat dit het medium was waarop ik met je sprak nadat je naar Turkije was verhuisd. Je Facebook-account bestaat niet meer, maar je Messenger-account nog wel, al onze conversaties kan ik daar nog teruglezen. Ik heb die data natuurlijk ook allang gedownload, maar daarin staat je profielfoto er niet meer bij, alleen je naam. Er zit minder van jou in die data dan in het originele Messenger-kanaal. Je had dit nooit kunnen voorzien, niets van wat er gebeurt sinds je stierf. Dit was voor jou ook onontgonnen terrein geweest, maar als je nog leefde zou je geen moeite hebben gehad met een vertrek van Facebook. Als je nog leefde, zou ik dat ook veel minder hebben, want dan had ik je op zo veel andere manieren nog kunnen bereiken…

Nou ja. Ik had vandaag een fijn gesprek met het Stimuleringsfonds, waar ik ook het komende jaar aan verbonden blijf, in de nieuwe commissie. Ik krijg in elk geval een heel leuke nieuwe animatie-collega die ik eigenlijk heel goed ken, en ik verheug me op met hem naar Rotterdam reizen en samen met hem te vergaderen. En er komt een indexering van de vergoedingen (joepie, meer geld!) voor adviseurs, dat is ook fijn. Het is een lastig fonds voor sommige disciplines, maar ik vind het ook een fijn fonds, dat actief zoekt naar manieren om het creatieve veld zo rechtvaardig mogelijk te steunen, met veel oog voor de aanvragers. Onze commissiesecretaris gaat zijn best doen om me in de eerstvolgende ronde in te plannen, dus als mijn vertaling van Marsals nieuwe boek af is, heb ik als het meezit meteen een nieuwe klus, dat is altijd fijn.

Weet je wat? Ik ga maar thee zetten. En daarna douchen. En de was opruimen. En vanavond echt zwemmen.