Gisterochtend sloten Puck en ik aan bij een flyeractie van New Neighbours Utrecht. Puck durfde het zelfs flyers te geven aan vreemde mensen. Ik vond dat zo moedig!
En zo stonden we als bakfietsmoeders toch te proberen weer wat hoop de wereld in te slingeren.

Ik was blij verrast door het aantal positieve reacties. En wat meer talen op de flyer zou fijn zijn. Ik heb de flyer aan de Engelssprekenden uitgelegd en gevraagd het aan een volgend persoon door te geven. Dat werd een mooi idee gevonden. Onder het motto van improviseren en verbinding 😄

Onderstaand de tekst van New Neighbours Utrecht:
“Hoe herdenk je de Februaristaking die vandaag precies 84 jaar geleden ook in Utrecht werd overgenomen? Wij kozen voor actie.”
De arbeiders, trambestuurders en anderen die die woensdag in 1941 de straat op gingen, deden dat met gevaar voor eigen leven.
Wij konden vanochtend vrij onze stem laten horen. De enige dreiging kwam van een boa die de meegenomen bakfietsen dreigde af te voeren. Maar die vervolgens heel vriendelijk was en helemaal achter ons stond en succes wenste.
Net als de boa reageerden veel mensen positief. Het geeft energie om dit te doen. De moeder die haar kinderen uitlegde waarom we hier stonden, de oudere man die blij groette met onze flyer in zijn hand, de middelbare scholieren die geinteresseerd het gesprek aangingen. Hopelijk krijgen zij zo ook de energie om zich uit te spreken of in actie te komen.
Waarom niet? Het vergt veel minder moed dan wat die stadsgenoten 84 jaar geleden deden. En het is net als toen wel weer nodig.”

Demonstreer je mee op 22 maart?