Waterdruppel

Ik sterf waar ik geboren ben
in oneindigheid met velen
opgestegen en weer neergedaald

de reis van en naar
alle windstreken van de wereld
in onmetelijke dieptes en hoogten

alles heb ik doorstaan
orkanen overleefd net
als windstilte, ik bleef

door watervallen
alles meesleurend in
donderend geweld
stromende door woeste
rivieren en kabbelende beekjes

ik was het zachte lentebuitje
die de bloemen vroeg
boven de grond te komen

ik was ook de druppel
die symbolisch
de emmer deed overlopen
ik was de traan uit je ogen
van binnenuit ontstaan
herinneringen opgeslagen

ik ga door steen
laat mijn sporen achter
goede noch slechte
ik ben , eenvoudig, ik ben

ik sterf waar ik ontstond
het water is mijn wieg
het vuur brengt me
op grote hoogten
de wind vervoerde me
samen met velen
via de aarde en rivieren
weer terug naar huis
groots in nederigheid
druppel